Het is zo’n 5 graden als we op zondagmorgen 12 november vertrekken. Onderweg schijnt er af en toe een flauw zonnetje. Als we in de Ardennen zijn wordt het steeds grijzer en jawel … als we rond 600 meter hoogte zijn belanden we in de sneeuw ….. We kunnen stapvoets doorrijden en zodra we weer lager komen, gaat het beter. We overnachten in Launois de Vence, een rustig piepklein Frans dorpje.

De volgende dag worden we gewekt door een stralende zon én een haan …. We rijden verder door de glooiende heuvels van de Champagne streek die in prachtige herfstkleuren getooid is. Via een overnachting in Varzy, op de ‘brink’ van een Frans dorp rijden we de volgende dag even onder Clermont Ferrand boven de 1000 meter alweer in de sneeuw! Dachten we toch dat het geleidelijk warmer zou moeten worden maar nee … Dus dat is ’s avonds binnen zitten met de TV en de verwarming aan en een borreltje erbij, wat ook geen straf is …

Na nog een koude nacht op een mega-parkeerplaats in Laissac bij een veemarkt (gelukkig niet in gebruik) met nog zo’n 4 andere campers waar er wel 50 zouden kunnen staan, reizen we verder. De witte toppen van de Pyreneeën komen in zicht en waar het aan de Franse kant wat druk en smal is, is de weg aan de Spaanse kant een verademing. Even na de tunnel de Vielha maken we een stop op een camping in Pont du Suert waar we de volgende dag wakker worden bij een temperatuur van -2. De zon blijft ons echter vergezellen dus hoewel het weer niet uitnodigt om een stadje te bezoeken of een terrasje te pakken, is het wel lekker rijden op deze manier. We komen door het Vall del Noguera wat een prachtig gebied is met diepe kloven, mooie rotstunnels en zelfs fraaie kunstwerken. Het is echter een domper als we een telefoontje uit Nederland krijgen dat een buurman plotseling is overleden. We weten wat het gaat betekenen voor de buurvrouw de komende tijd …

Als we in de omgeving van Zaragosa zijn, komen we door een Australisch aandoend steppe-gebied. Alleen de kangaroes ontbreken nog … Aan het eind van de middag is het maar liefst 16 graden als we in het fraaie Teruel op een mooie parkeerplek in een parkje tegenover het politiebureau met daarnaast de supermarkt overnachten. Wel een plaats én een omgeving om nog eens nader te bekijken … maar eerst toch maar verder richting de warmte. Rond Valencia is het één groot rookgordijn omdat er overal hoopjes afgemaaid graan of althans de resten daarvan in de brand staan. Er hangen heel veel sinaasappels of mandarijnen (het is in ieder geval oranje…) aan de bomen in de vele boomgaarden hier.

Op vrijdag arriveren we na een drukke route deels langs de kust rond de middag op camping Cap Blanch in Albir bij Benidorm. We hebben een tas met van-alles meegekregen van solo-‘pleegmoeder’ Anneke die daar een caravan heeft. Zelf volgt ze begin december per vliegtuig.

Op zaterdagmorgen leveren we de tas af bij kennissen van Anneke en kletsen wat bij met een kop koffie. ’s Middags lopen we naar de ‘Faro del Albir’ (vuurtoren) op een rotspunt in het Parque Natural de Serra Gelada, wat schitterende vergezichten oplevert. Het is hier lekker weer, het leven speelt zich overdag voornamelijk buiten af. ’s Middags rond 5 uur koelt het alweer wat af zodat dan een vest nodig is. Op de camping zijn veel mensen die hier al jaren in de wintermaanden komen en het is hier dan ook een soort dorp waar velen elkaar kennen, dus er wordt wat af gekwebbeld hier …

Wordt vervolgd ….