Na een dagje lummelen en langs het strand lopen aan de overkant van ons appartement gaan we op donderdag kijken op het racecircuit bij de wielertraining van Rens. Dat is aan de andere kant van de stad, ongeveer een kwartiertje rijden met de auto. Rens gaat uiteraard op de fiets en (nadat ik ’s middags al even geoefend had met links rijden en Anno de route in z’n hoofd geprent heeft) wij gaan met de auto erheen. Ze starten om 18:00 uur, dan is net de ergste hitte voorbij en hebben ze een uurtje voordat het donker wordt. Het is in de spits dat we erheen rijden, maar we vinden het alsnog erg rustig op de weg. Leuk om de training nu even in het echt te zien. We spreken ook nog even een Nederlandse wielrenster die hier met backpacken aan een Australiër ‘is blijven hangen’ en hier al 8 jaar woont. Haar ouders zijn nog steeds niet geweest, zegt ze ietwat spijtig.

Op vrijdag gaan we naar Litchfield National Park, zo’n 2 uur rijden hiervandaan. Aan het begin van het park zijn grote termietenheuvels te zien. Termieten zijn groter dan mieren en verwant aan de kakkerlak, die je hier ook thuis kunt tegenkomen ... Zo’n termietenheuvel kan meters in doorsnee worden en tot wel 10 meter hoog. Binnenin zit een ingenieus gangenstelsel waardoor de eieren en jonge insecten op de juiste temperatuur blijven. Een enorm kunstwerk maken die kleine beestjes ervan …

Er zijn veel bosbranden hier geweest en er zijn nogal wat zwartgeblakerde bomen en struiken te zien. Hier en daar rookt, smeult en vlamt het zelfs nog wat … We lopen in zo’n 20 minuten vanaf de parking naar de Florence Falls, een soort tweelingwaterval met een mooi meer waar we direct even induiken om af te koelen. Super helder water en alleen zwemmend kun je goed de watervallen bewonderen. Voor de foto minder handig dus … Dan weer terug, 400 meter trappetjes omhoog, dan weer een stukje met de auto en weer 10 minuten lopen en dan zijn we bij de Buley Rockhole, een aaneenschakeling van verschillende kleine watervalletjes en bekkens die zo diep zijn dat je er niet kan staan. Heel mooi stukje natuurschoon en ook hier weer even afkoelen dus …

Op de terugweg zien we op de highway een paar zogeheten ‘roadtrains’, enorme vrachtwagens met 4 of 5 aanhangers erachter, met een ontstellend aantal wielen eronder én uiteraard altijd een kangoeroe-vanger aan de voorkant. Iets schuin gemonteerd zodat het beest netjes de berm in wordt gedirigeerd. Als we terug zijn aan het eind van de dag staat de Italiaanse pizza-truck bij het strand en eten we aan zee een lekkere pizza. Lekker windje, mooi uitzicht, goed vertoeven hier …

Omdat Rens nog een zwarte broek moet hebben voor de plechtigheid van a.s. donderdag en Anno ook wel wat nieuwe korte broeken kan gebruiken (vind ik ..) gaan we zaterdagmorgen naar de Casuarina Square, een enorm winkelcentrum hier in het Noordelijk deel van Darwin. Als dat allemaal gelukt is, doen we ons eerst maar eens tegoed aan een lekkere lunch en doen als laatste nog even de boodschappen in de supermarkt. Parkeren is overdekt, in de schaduw dus, én gratis en ook de winkelwagentjes doen het zonder muntjes. Alcoholische dranken (ook bier) worden in een aparte winkel verkocht en bij aankoop wordt je identiteitsbewijs gescand. Ontkennen is er dus niet meer bij …

Het is nog maar 29 graden als we zondagmorgen vroeg, rond 8.30 naar Rens fietsen. Gezamenlijk fietsen we verder naar de Nightcliff Market om daar te gaan ontbijten en wat rond te kijken. We eten alle drie een gevulde crêpe. Ondanks het vroege tijdstip gaan er allerhande curry-maaltijden, chinees, indisch enzovoort doorheen. We kijken wat rond, het is meer een soort braderie met heel veel eettentjes, frutsels en verse groente. We drinken dan nog een koffie en hebben het eigenlijk wel gezien. Op de terugweg naar ons appartement fietsen we langs het zwembad wat tegenover Rens z’n studio ligt en waar hij altijd traint voor de triathlon. De temperatuur begint al weer flink te stijgen als we verder fietsen langs de zee naar ons appartement. We doen de was nog even in de wasmachine die hier gewoon buiten staat. De weerapp zegt dat het buiten 35 graden met een gevoelstemperatuur van 43 graden is. Binnen blijven dus ….

Op maandagmorgen vertrekken Rens en ik rond 8.30 naar het Territory Wildlife Park, zo’n 3 kwartier rijden vanaf Darwin. Anno gaat niet mee vanwege wat darmprobleempjes. Het is een beetje bewolkt met een windje dus het is goed te doen in het park. Het is een heel uitgestrekt park en er rijdt dan ook een treintje doorheen om je desgewenst van de ene plek naar de andere te brengen. We zijn bij het voeren van de pelikanen, zien spuwende vissen, een parkmedewerkster die barramundi's en roggen voert, de dingo’s die wat schuw aan komen lopen, roofvogels die vlak over ons hoofd scheren. In een gedeelte waar wij een hek door moeten zien we ook wallaby’s lui liggen. Als ik het jonkie wil aaien begint de moeder te sissen, dus wegwezen maar … Een ander jonkie iets verderop vindt het allemaal prima. In een enorm aquarium zien we schildpadden, flinke slangen en een enorme zoutwaterkrokodil.

Het is inmiddels al weer erg heet en benauwd geworden (vind ik ..) en halverwege de middag hebben we het meeste wel gezien en rijden naar Berry Springs, een uitloper van de Berry Creek die ook door het Wildlife Park loopt. Het kent een watervalletje en verschillende poelen met helder water. Je kan hier zwemmen op eigen risico (af en toe worden er ‘salty’s gespot) of gewoon wat relaxen in het uitgestrekte park wat hierbij is.

Dank allemaal voor de reacties en de felicitaties voor Rens !!

Wordt vervolgd ….