Na wat luieren, wassen, wandelen, het stadje Embrun bezoeken en fietsen langs de Durance pakken we op donderdag de 24^e weer onze biezen. Het heeft geregend ’s nachts en we zien op de bergtoppen verse sneeuw liggen! De Nederlandse campingeigenaren Bert en Ilse blijken zowel wielren- als triathlonbekenden in L’veld én in HHW te hebben … We tanken de LPG-tank nog even vol, want het kan ’s avonds af en toe flink koud worden, soms zelfs om het vriespunt. We dwalen wat rond in een veel te grote supermarché met véél te véél keus en vinden uiteindelijk toch wat noodzakelijke levensbehoeften, zoals brood en bier.

Vergezeld van een stralend zonnetje rijden we langs het Lac de Serre-Poncon en over de Col du Var. Veel wielrenners hier, ook Anno herkent het van een eerdere beklimming. We slaan ons kamp op in St.James-les-Pins in Guillestre. Vrijdags gaan we weer ‘colletjes rijden’. We beginnen met de Lautaret, waar we ook een mooie bergwandeling maken met machtige vergezichten. We zien een vos en een kudde schapen. De vos schrikt van ons en zet het op een lopen … wellicht hebben we vandaag een lammetje van een wisse dood gered …. Hierna ‘doen’ we de Galibier met diepe afgronden en hier en daar flink onoverzichtelijke bochten. Het uitzicht vergoedt veel, aan het eind wacht zelfs de sneeuw … Het is voor mij even slikken als we een zo-op-het-oog veel te klein tunneltje in moeten. Vrouwmoedig kruip ik toch weer achter het stuur en jawel, het past! Hierna volgt nog de Télégraphe en daarna is het welletjes geweest en stoppen we op een rustige CP in La Chambre. De burgemeester heeft al vlaggetjes opgehangen voor Anno.

Op zaterdagmorgen haal ik ’s morgens wat lekkere broodjes en gebak. Ook verjaardagen zijn dagen met veel herinneringen en het voelt dubbel, maar omdat we het allebei herkennen, kunnen we elkaar ook daarin steunen. We vervolgen onze weg en reizen via Albertville en Chamonix waar we een schitterend uitzicht op de zonnig verlichte Mont Blanc hebben; een cadeautje!! We overnachten op een CP bij Martigny in Zwitserland en vervolgen zondag’s onze weg naar Les Diablerets. Het is zonnig als we wegrijden, maar al snel wordt het bewolkt. We zijn al bang dat ons plan in duigen valt, maar de wolken verdwijnen toch weer en het wordt een prachtige dag. Rond de middag gaan we met een kabelbaan naar de Scex Rouge , een berg van 3000 meter hoogte, waar een 107 meter lange hangbrug 2 bergtoppen verbindt. Beetje wiebelig maar het uitzicht is fenomenaal. Alle beroemde 4000-ers zoals de Matterhorn, de Eiger en de Mont Blanc staan te schitteren in de zon! We maken nog een wandeling van zo’n 1,5 uur over de gletscher. Het is koud, maar door het krachtige zonnetje is het goed te doen. Als we weer met de gondel naar beneden gaan, trekt het helemaal dicht met wolken; net op tijd terug dus …. Aan het eind van de dag rijden we nog een eindje door en parkeren we ons tenslotte op een camping in Gstaad. Op maandag een bergwandeling en op de terugweg door het stadje. Hoewel we al wisten dat Zwitserland duur was, verbazen we ons steeds weer over de prijzen. Morgen geleidelijk aan verder richting Nederland waar we de laatste week nog verschillende adresjes langs gaan voordat we uiteindelijk weer naar huis gaan.

@Allen: er zijn weer verse foto’s toegevoegd aan het album SeptOkt2015

@Allen: bedankt voor de felicitaties voor Anno.

@Roel en Yvon: toch weer moeilijkheden met het wasrekje …. (zie de foto’s)

@Jan W: ik zou inderdaad de blognaam moeten veranderen; ik ga het proberen ..