Overwinteren 5 - Portugal, Algarve

Op 1e Kerstdag houden we samen met de (solex-)buren een bbq. Het is wat winderig en is wat regen voorspeld, dus er wordt een windscherm gefabriceerd en één camper wordt andersom gezet zodat we droog onder de luifels kunnen zitten mocht het gaan regenen. We beginnen vroeg, want dan is de temperatuur nog goed. Met de regen valt het uiteindelijk wel mee maar rond half acht is het toch zo langzamerhand te koud geworden om buiten te zitten. Op 2e Kerstdag is het opruimen en afwassen geblazen, maar gelukkig schijnt de zon alweer volop!

Regelmatig komen er leuke en minder leuke berichten uit Nederland, echter het telefoontje wat we op 27 december van de buren krijgen, slaat in als een bom. Jacob, de weduwnaar van de (ook al veel te jong overleden) oppasmoeder van zoonlief, heeft een motorongeluk gehad en is aan zijn verwondingen overleden. Slechts 67 jaar … en dat terwijl hij nu genoot van zijn kleinkinderen. Bah, wat is het leven toch oneerlijk …. We houden contact met de kinderen en kunnen zelfs, dankzij de moderne technieken, via een livestream de afscheidsdienst ‘bijwonen’.

Op de laatste dag van het jaar is er s morgens om 11:00 uur op de camperplaats een gezellig samenzijn met één of meer glazen sangria. Om half drie ’s middags kunnen we zoonlief in Darwin al een goed en succesvol nieuw jaar wensen. ’s Avonds gaan we met een groepje naar een Portugees restaurant in het stadje Silves. Er wordt daar een heus nieuwjaarsfeestje gehouden. De obers maken er ook een dolle boel van en hebben misschien zelf wel de grootste lol. Na het eten begint er een orkestje te spelen en wordt er ruimte gemaakt om te kunnen dansen. Om 23:00 uur (24:00 in Nederland) wensen we elkaar al een goed nieuw jaar. Even vóór de jaarwisseling krijgen we per stel een fles champagne, een feesthoedje en meer van dat soort dingen, wat hilarische taferelen oplevert. De Zweden en Noren aan de tafel achter ons komen ook helemaal los. Verder zijn er nog wat Fransen, Engelsen en Duitsers. Internationaal feestje dus, wat uitstekend lukt … Er wordt hier in Silves geen vuurwerk afgeschoten; ook niet op een centraal plein o.i.d. Geen ongelukken, geen bange honden, geen rotzooi op straat, ik vind het nog niet zo gek … Overigens is er wel centraal vuurwerk op het strand in de iets grotere stadjes zoals Portimão, Albufeira etc. Voor diegene die nog geen persoonlijk bericht van ons gehad hebben: Een gezond en voorspoedig nieuw jaar gewenst !!

Op dinsdag de 2e januari vinden we het tijd worden om weer verder te trekken. We nemen afscheid van de buren en belanden circa 20 kilometer verderop bij Mikki’s Place. Een camperplaats waar we al veel van gehoord hadden. De eigenaresse is nogal creatief en het terrein staat dan ook vol potten/pannen/kruiken en allerlei ‘dingetjes’, alsmede veel struiken en bloemen. Er zijn groente- en kruidentuintjes en een mooie vijver c.q. zwembad. Een soort oude groentekas op het terrein is verrassend gezellig ingericht met een mooie bar, tafels en zitjes en een bibliotheek. We vermoeden dat de eigenaren zelf geen camperaars zijn, want de plaatsen zijn óf moeilijk bereikbaar, te klein of scheef en het is uitkijken geblazen met alle potten, pannen en gestapelde stenen …

De hoogteverschillen zijn in dit deel van de Algarve wel wat minder heftig, dus fietsen we ’s middags naar het stadje Pera en het strand waar uiteindelijk het pad weer gewoon ophoudt … iets wat hier vrij gebruikelijk is. We zeulen een stuk met onze fietsen door de duinen om een paar honderd meter verderop weer via een vlonder verder te kunnen fietsen. We zijn dan in Armação de Pera en daar zijn de terrasjes aan de kleine boulevard flink vol. We vinden nog een plekje met uitzicht op zee en laten ons het biertje goed smaken. Teruggekomen op de camperplaats kletsen we in de gezellige bar wat bij met wat (on)bekende solo’s en anderen die we hier treffen en laten ons uiteindelijk door de Duitse kok verrassen met hutspot.

De volgende dag trekken we de wandelschoenen aan en lopen op goed geluk de heuvels achter de cp in. Na weer een aantal op-niets-uitlopende-wegen vinden we een aardige route die ons mooie uitzichten biedt op de omgeving en de zee. We treffen een roedel wilde honden in allerlei soorten en maten, maar gelukkig zijn zij banger voor ons dan andersom.

We hebben het wel gezien hier en gaan de volgende dag een eindje verderop, naar Algarve Motorhome Park Falésia in de buurt van Albufeira. Van dezelfde eigenaar als de cp in Silves. Of het scheelt dat hij ons daar al ontmoet heeft weten we niet, want eigenlijk is het vol, maar na enig speurwerk blijkt er toch nog wel een plaats voor ons te zijn. De plaatsen hier zijn flink groot en ook het terrein is groter. Verder is ook hier weer alles aanwezig voor het vullen, lozen en wassen en zijn er verschillende supermarkten op loop- en fietsafstand. In plaats van uitzicht op ooievaars hebben we hier uitzicht op een schaapskudde.

Dezelfde middag lopen we naar het strand en de bijzonder fraaie rode rots kliffen die circa 600 meter achter de cp liggen. We lopen tot bijna het volgende dorpje over de kliffen langs zee en lopen dan via een bospad terug. Er valt hier genoeg te wandelen en Anno ontdekt de volgende dag ook leuke mountainbike paden. Dus hier houden we het wel een paar dagen uit ….

Wordt vervolgd …

Reacties

Reacties

Jos Heitbrink

Op de eerste plaats de beste wensen maar vooral gezondheid voor 2018. Leuk verhaal geniet er samen van het leven is zo betrekkelijk zoals jullie weten

Jeanet

Wat zou ik graag in jouw rugzakje willen zitten en mee kunnen genieten. Zo heerlijk. ?

Eef

Ook nog de beste wensen van Jos en mij.

Gr.
Eef

lu

Zo levendig beschreven! Jaloers. Geniet ze! Lu

Rita Jacobs

Beste Mia en Anno,

Een heel goed en gelukkig 2018 en wederom bedankt voor het mooie verslag van jullie reis in Portugal. Geniet ze nog samen! Lieve groetjes Hans en Rita

Jan Boerma en Lenie

Foto met de trap komt ons bekend voor.Een prachtige plek,alleen altijd erg druk.Prachtig wandelen langs het strand.
Nog een goed en gelukkig 2018 en heb veel leesplezier van jullie verslag.
Groeten van Jan en Lenie

Harry @ Willie

Fijn dat jullie zo lekker genieten. Toen ik het bericht hoorde van ongeval motorrijder uit Lemerlerveld dacht ik al die zal Mia vast kennen maar dat het dan weer zo dichtbij komt, heftig.
Leuke dingen blijven doen en samenzijn is dan toch iets wat je steeds meer waardeert. Hier zijn de kerst spullen ook opgeruimd en wensen we familie en vrienden een goed 2018 hier en daar met een hapje en drankje. Ook het w... gaat weer gewoon door met toch veel vrij gepland ha,ha. Zin om ook die kant op te gaan. Laat broerlief uitkijken met mountainbiken want Marokko komt er ook nog aan voor jullie. Wij genieten mee van jullie avontuur dus vooral door blijven schrijven. Dikke knuffel voor jullie beiden en groeten aan evt. bekenden. Liefs Harry & Willie

Ton en Heny

Het was weer en mooi verhaal om te lezen. Geniet er nog maar lekker van.....Gezond 2018.....

Yvonne&Roel

Zo te zien vermaken jullie je uitstekend. Het is jullie van harte gegund. Nog de beste wensen en voor het fietsen moet je op de ECOVIA zijn , dat is de fietsroute van Sagres naar Monte Gordo

Marjolijn

Jullie hebben dus een mooi(er) plekje gevonden
Ik geniet nog in Silves, vanmorgen 40 baantjes gezwommen !!!
Ik kom wel naar Marokko, mAar maak de oversteek met Epie, over 2 weken wslk
Ik zie uitbaat je volgende verhaal
Genieten!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!