Noorwegen, blog 3 (van 14 t/m 20 juni 2018)

Vanuit onze plek aan het Haukland Beach lopen we woensdagavond de 13e juni om 23:00 uur in een klein uurtje naar de andere kant van de berg en zien …de zon schijnen. Er staan meer mensen te kijken maar we kunnen kijken wat we willen … hij verschuift langzaam van links naar rechts maar hij gaat gewoon niet onder …. Als we teruglopen zijn we toch wel wat koud geworden dus rond 01:15 warmen we ons nog even aan de Mummelmannen … Omdat het maar licht blijft voel je je kennelijk ook niet moe, maar zodra we de camper blinderen en ons nestje opzoeken zijn we zo vertrokken …

Als we op donderdag weer verder gaan schijnt er een lekker zonnetje en de route is erg mooi, frisgroen, besneeuwde bergtoppen, fraai blauwe fjorden … Onderweg doen we nog even het Lofoten Viking museum aan, maar het begint wat te miezeren en omdat er veel buiten te zien is, slaan we dat maar over.
We rijden nog even door en besluiten dan om neer te strijken op de Sildpollness camping nabij Laupstad en onze tijd nuttig te besteden. Er zijn 2 wasmachines en 1 wasdroger. De ene wasmachine lijkt erg op een droger, dus dat gaat even verkeerd … Na een extra spoeling én centrifugeerproces dan toch over op het juiste apparaat … Er is ook prima wifi dus kan ik mooi even de blogfoto’s bij de vorige blog alsnog plaatsen.

’s Avonds gaat het steeds harder waaien en op de Noorse weerapp zie ik dat er een stormwaarschuwing is. Dat klopt, want rond middernacht begint het enorm te waaien met verraderlijke windstoten. ’s Nachts rond énen verplaatsen we de camper naar een plek iets meer uit de wind. De hele nacht en ook de volgende morgen blijft het stormen en regenen. We blijven dus nog maar een daggie en nemen uitgebreid te tijd om bij te ‘videobellen’ met zoonlief in Australië. Na de middag wordt het even droog en verkennen we de camping. Er staan verschillende hutjes voor gezamenlijk gebruik mét een open haard middenin (niet aan) en ook nog een klein staafkerkje. Prachtig hier! Even wat foto’s en dan begint het alweer te miezeren .. De weersvoorspellingen blijven slecht, er is opnieuw een stormwaarschuwing met windvlagen tot windkracht 10. Dus we blijven maar even zitten waar we zitten. ’s Nachts trekt de wind weer aan en horen en zien vergaat ons. De wind en de regen maken een enorm kabaal en de camper schudt en trilt en we doen geen oog dicht. De volgende dag wordt het pas na de middag wat rustiger. Alles wat op en aan de camper hoort te zitten, zit er gelukkig nog ….
We vertrekken ’s zaterdags de 16e rond 14:00 uur. We nemen de veerboot van Fiskebøt naar Melbu die ons door de toch nog wat wilde zee naar de volgende eilandengroep, de Vesterålen loodst. Na wat inkopen zetten we ons huis neer in Sortland in het centrum aan de haven.

Op zondagmorgen schijnt de zon en we pakken onze kans en rijden een mooie route naar het bovenste puntje van het grootste Vesterålen-eiland, Andøya geheten. In het plaatsje Andenes waar dit stukje Noorwegen dus ophoudt, wandelen we langs de zee en de havens. In het stadje is niet veel te beleven, op zondag is veel gesloten, dus we rijden verder langs de (Atlantische) westkust weer in zuidelijke richting. Dit blijkt een wondermooi stukje natuur te zijn. De zon blijft ook maar schijnen dus de storm van de afgelopen dagen is snel vergeten. De zee, de vele rotsachtige baaien, de fraai gekleurde mossen en de steil oprijzende rotsen, het is fantastisch allemaal !! We vinden een mooi plekje voor de avond en nacht nabij het dorpje Nøss in een baaitje met uitzicht op zee en de niet-ondergaande zon.

Op maandag rijden we vanaf de Vesteralen via wat bruggen geleidelijk weer naar het vasteland. Aan het eind van de middag gaan we even naar een camperservicepunt op de route. Volgens de app mag je daar niet overnachten maar dat staat verder nergens, dus we sluiten ons aan bij de 3 campers die er al staan. We hebben prachtig zicht met aan 2 kanten water, een klein haventje en in de verte de bergen.

Het blijft wat regenachtig als we op dinsdagmorgen koers zetten richting Jukkasjärvi nabij Kiruna in Zweden. Rond 15:30 melden we ons bij het ijshotel aldaar. Om 16:00 start een Engelstalige rondleiding dus dat komt mooi uit. Er is vanaf december 2016 ook een permanent ijshotel wat op circa -5 gehouden wordt. In de zomermaanden wordt het gekoeld door middel van zonnepanelen.Tevens wordt er elk jaar vanaf begin november in 4 tot 6 weken een tijdelijk ijshotel gebouwd. Rond april smelt dat dan weer weg. Het ijs wordt uit de nabijgelegen rivier de Thorne gezaagd in blokken van 2000 kilo en daarna opgeslagen en verwerkt in de ijswerkplaats. Veel kunstenaars mogen zich uitleven op het ijs en maken de mooiste creaties. In het permanente hotel zijn alle 20 kamers door allemaal verschillende kunstenaars ingericht. Er is ook een ijsbar waar zelfs de glazen van ijs zijn. Vóór de rondleiding kan je een extra warme cape lenen, wat geen overbodige luxe blijkt. Alles in zo’n hotelkamer is van ijs, het bed, de kastjes, stoelen, de wanden enzovoort … alleen het toilet en de verkleedruimte zijn verwarmd. Je slaapt in/onder thermische slaapzakken en rendierhuiden. Zo’n ‘Art Suite’ kost circa 200 tot 700 euro per nacht. Ook worden de ijsblokken verkocht voor bijvoorbeeld een BMW show in Zuid Afrika of voor een catwalk voor de presentatie van de nieuwste Chanel parfum. Weten we nu waarom dat zo duur is ….

Daarna rijden we nog een kilometer verder naar Nutti Sami Siida, een soort museum waar wat over de Sami te zien is. We kijken even in de Lavvu (Sami-tent) waar de houtkachel brandt en in het winkeltje. Het meeste van het museum is buiten en het regent inmiddels alweer, dus dat slaan we maar over. We kijken nog even in een nabijgelegen kerkje wat, zoals de Samische Laila die wij op de Vesterålen spraken vertelde, de enige plek is waar Maria in Sami kleding staat afgebeeld. Hierna vinden we een paar kilometer verderop een parkeerplekje aan een meertje om te overnachten.

Het is zo’n 8 graden en bewolkt als we woensdags de 20e weer verder rijden. Er zijn wegwerkzaamheden en over zo’n 40 kilometer lengte kunnen we slechts stapvoets rijden. Er werken hier ook veel vrouwen op een shovel of ander enorm apparaat. Uit het niets duikt opeens een mannetjes rendier op. Hij loopt een tijdje voor de camper aan en sloft dan het bos weer in. Net voor we in Jokkmokk aankomen heeft de waterkrachtcentrale de poort volop open gezet en het water uit het hoger gelegen meer buldert met enorme kracht naar beneden onder de brug door. Daar moeten we even meer van zien… Dit gebeurt slechts zo één keer in de 3 jaar vertelt een medewerkster, dus we vallen met de neus in de boter … euh nou ja water dan ….

Als we na de middag in Jokkmokk aankomen schijnt de zon gelukkig weer. We bezoeken het Sami-museum wat een ontzettend uitgebreid beeld geeft van de geschiedenis en het leven van de Sami. De Sami of Samen zijn de oorspronkelijke bewoners van Noors, Zweeds en Fins Lapland. Ze worden ook wel Lappen genoemd maar dat vinden ze zelf een scheldnaam. Hierna rijden we nog een paar kilometer verder en parkeren ons huis op de poolcirkel.

We danken onze lezers voor de reacties!

Wordt vervolgd …

Reacties

Reacties

Bert

Lekker weer daar. Weet je dat een stevige camper hebt.. Kiruna, leuk om boodschappen te doen. Mooie trip. Ga zo door.

Claudette

Mooi verhaal, mooie reis leuke foto's. Veel plezier verder.

Peter prinsen

Geweldig wat jullie allemaal meemaken, toch 'n ervaring die je leven lang bijblijft, geniet ervan en nog veel reisplezier gewenst.
Vr grt Reino & Peter.

Ton en Henny

Wat maken jullie veel mee. Super om dat allemaal te lezen.
Heel veel reis plezier gewenst. Tot het volgende verhaal. Groetjes ons.

Hans en Antje

Veel reis plezier en geniet ervan.
Ook natuurlijk nog gecondoleerd met het overlijden van jullie schoonzus.
Groetjes van ons.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!