Overwinteren jan-mrt 2020 - deel 5 / slot

Als de storm wat geluwd is, trekken we op dinsdag de 3e maart in noordelijke richting langs de kust. Eerst naar een cp in Benicàssim, tenminste zo staat het in de app. Bij aankomst, na veel gezoek langs vreemde wegen en te-smalle-straatjes in verband met foutieve coördinaten, blijkt het eigenlijk ook geen cp maar een gewone parkeerplaats die bomvol is. Ook de naastgelegen service-plaats staat al vol campers, allemaal ‘boven op elkaar’. Niet ons idee, dus wij gaan verder naar camping Azahar waar nog wel plek blijkt te zijn. Mooi gelegen, rustig maar toch aan zee en boulevard. Er is ook een NKC groep neergestreken en we treffen direct al een bekend solexx stel.

We hebben gezellige humorvolle Engelse buren, die hun waslijntje geheel belangeloos ter beschikking stellen aan ons … als de hele EU zo zou samenwerken … grappen we .. De volgende dag maken we een fietstochtje over de via verde langs rotsen, door tunnels en mét uitzicht over zee! We fietsen naar Oreposo, een nabijgelegen stadje waar weinig te beleven valt. Bij terugkomst op de camping kletsen we onder het genot van een biertje nog even gezellig bij met de solexxvrienden. Zij gaan morgen verder met de groep. De volgende dag maken we een lange wandeling over de mooie brede boulevard met fraaie dadelpalmen. Overal wordt er nog gewerkt aan het herstellen van de schade van storm. Ruim een uur zijn we onderweg en de boulevard loopt maar door … wij dus maar niet, we drinken koffie op een terrasje en lopen terug.

Op vrijdag 6 maart is het weer tijd om verder te gaan. Er staat een straffe wind en het is inmiddels al zo’n 10 graden kouder als we in Sant Celoni aankomen. We verkennen het stadje nog even en doen een biertje in een gezellig cafétje. Op zaterdag is het ’s morgens weer zonnig en de route richting de Pyreneeën verloopt goed totdat het net voor Figueres begint te stormen met flinke rukwinden. We houden de camper maar nét met de gepoetste kant boven … Bij de eerstvolgende rotonde verlaten we de snelweg en zien een Aldi waar we op de parkeerplaats met ons neusje in de wind de storm over ons heen laten komen. Aan het eind van de middag rijden we naar een parking om te overnachten. Beetje vol, maar als alle auto’s van park- en sportveldbezoekers weg zijn wordt het rustig.

We lezen dat in Figueres het Salvador Dali museum huist, dus we gaan maar eens op zoek. Het museum is gesloten maar de buitenkant is al heel bijzonder alsmede allerlei kunststukken in en om het museum. Toch nog onverwacht een beetje cultuur kunnen snuiven …

Na een rustige nacht loopt om 9:00 uur ’s morgens de parking al weer snel vol. We maken dat we weg komen voordat we ingesloten raken. De wind is gaan liggen en het is een feestje om te rijden met de zon die op de witte bergtoppen schijnt. Dit keer gaan we over de brug bij Millau. Kost wat tol maar dan mag je ook halverwege het bouwwerk uitgebreid van alle kanten bekijken… We rijden verder en stoppen op tijd bij een mooi aangelegde cp van de gemeente La Canourgue, niet ver van de A75. Bij een rondwandeling blijkt het ook nog eens een heel mooi oud stadje te zijn met veel grachtjes en watervallen waar de huizen soms overheen gebouwd zijn. Héél bijzonder; ze noemen het ook wel Klein Venetië. Op de cp staan we met 9 campers uit 6 verschillende landen.

Na een regenachtige nacht schijnt de zon weer als we vertrekken. Op de A75 ri Clermont Ferrand is het flink stijgen en dalen, maar de route is geweldig mooi. Rond de 1100 meter ligt er wat sneeuw en krijgen we ook nog een sneeuwbuitje over ons heen. De temperatuur is dan gedaald naar 2 graden, brrr... Aan het eind van de middag belanden we op de cp bij Montceau-les-Mines, keurig ingericht door de gemeente met allemaal een eigen grasveldje voor de deur ... en dat allemaal voor niets ...

Na nog een miezerige dag op dinsdag weten we weer waarom we ook alweer gingen overwinteren … Het is ook overal in Noord Frankrijk flink nat. We overnachten in Bazouilles-sur-Meuse onder Nancy aan de Moezel die behoorlijk buiten haar oevers staat. Als ’t ie nog verder stijgt dan wordt het camper-varen op de plek waar we nu staan …

Omdat we vanwege Corona een gepland bezoek in Brabant over moeten slaan, besluiten we om door te rijden richting huis. Zowel de Maas, de Waal als de IJssel blijken vér buiten hun oevers te staan. Wat zouden ze in Zuid-Spanje en Portugal graag al dat overtollige water willen hebben … wie bedenkt daar eens wat op? Misschien ruilen voor wat zon?

Het reizen zo van zuid naar noord rond deze tijd van het jaar is eigenlijk een soort omgekeerde lente: eerst groeit en bloeit er van alles, daarna loopt het lichtgroen uit, iets verder zit het in knop en uiteindelijk is alles kaal … Bij thuiskomst blijken de ooievaars ons al voor te zijn, ze zitten al weer gezellig samen op het nest. Hopelijk is dat een goed teken …

Voor de liefhebbers van statistieken: we hebben ruim 6500 kilometers gereden en zijn 67 dagen weg geweest. De grootste afstand die we op één dag afgelegd hebben was 580, de kleinste was 17.

Iedereen die met ons heeft mee- gereisd en gelezen, hartelijk dank voor de reacties !

Hartelijke groet, Mia en Anno

Reacties

Reacties

Ton en Henny

Zo te lezen hebben jullie een mooie vakantie gehad. Het waren mooie verhalen. We hebben ze met plezier gelezen. Groetjes Ton en Henny.

bertvdb

Mooie trip. Welkom thuis. En tot....

Geurt, Petra en Niels

Mooi om te lezen en fijn dat jullie weer thuis zijn. Net op tijd...

Peter prinsen

Hallo Arno & Mia, met veel plezier jullie verslag weer gelezen , wel wat laat maar toch, de terugreis route komt me bekend voor, in gedachten heb ik meegereden, bedankt voor jullie mooie verslag en tot gauw , peter& Reino.

Henk & Alice

mooi verhaal weer xox

Margot en Co

Mooie reis hebben jullie dit jaar weer gemaakt. We komen elkaar volgend jaar misschien weer ergens tegen zoals dit jaar.
Groetjes van ons....

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!