Na wat lummelen in de zon en af en toe wat wandelingetjes (te warm voor méér …) verhuizen we op dinsdag 22 september van Nassereith naar het 15 km verderop gelegen Imst. Ook hier een camping met Acsi tarief. Er komt dan wel 2,50 p.p. kurtax bij maar daarvoor heb je dan gratis gebruik van de liften alsmede busvervoer naar Hoch Imst waar de stoeltjes liften zijn.

Als we ’s middags nog even in Hoch Imst willen kijken blijkt dat de bus net weg is en pas over een uur weer gaat. Dus besluiten we om via de Rosengartenschlucht naar boven te lopen. Ruim 1,5 uur bergop klimmen en klauteren langs het wild stromende water, langs watervallen, onder rotsen door en over wankele bruggetjes maar super mooi! Boven in Hoch Imst aangekomen nemen we ook nog maar even de lift verder bergop, bestuderen daar alvast de wandelkaart en verwennen onszelf met een koel biertje.

Op woensdagmiddag doen we een fietstochtje door het dal. De Oostenrijkers noemen het vlak ... nou wij denken daar anders over ...

Op donderdag gaan we met de bus naar Hoch Imst en vandaar via twee keer een stoeltjeslift van 1000 naar 2050 meter hoog. Vandaar willen we naar de Muttekopfhütte op 1930 meter lopen. Niet zoveel hoogteverschil, dat moet te doen zijn … En dat viel tegen... de stenen zijn glad, het pad is smal en loopt tegen de rotswand aan vlak langs de afgrond. Gelukkig zijn er op veel plekken staalkabels geplaatst om je vast te houden en die zijn echt wel nodig… Uiteindelijk bereiken we ongeschonden de Hutte en hebben wel een Kaffee mit Apfelstrudel verdiend vinden wij.

Daarna dalen we verder af via nog best een ingewikkeld padje naar de Latschenhütte op 1630 meter hoogte. Een iets minder heftige route, maar hongerig en dorstig worden we er wel van ... We laten ons de Kaiserschmarrn en Tiroler Grostl lekker smaken buiten in het zonnetje. Dan nog de laatste etappe naar 1490 meter hoogte waar het Mittelstation van de lift is. Daar treffen we allerlei wilde dieren in het bos … Vanaf Mittelstation met de lift het laatste stukje naar beneden en dan met de bus naar het dorp en dan nog 10 min. lopen naar de camping.

Vrijdags regent het de hele dag. Op een hoogte van circa 1000 meter valt dat in de vorm van sneeuw. De eerste sneeuw hier in het seizoen! Mooi rustdagje voor onze geplaagde spieren ….

Op zaterdag Anno's verjaardag. 'S morgens veel appjes, telefoon etc. Na de middag naar Hoch Imst met de bus. Het is inmiddels flink kouder, maar een mooi gezicht met de besneeuwde toppen. We besluiten via de Hachleschlucht naar beneden te lopen. Minder mooi dan de Rosengartenschlucht, want het zicht op het water wordt door bomen beperkt. Beetje glibberig en hier en daar wat steil, maar verder redelijk te doen. Weer in het dorp aangekomen eerst maar eens Kaffee mit Torte ... en later 's avonds uit eten bij de Italiaan.

Op zondag start de dag zonnig. Morgen wordt er regen verwacht in Imst. We gaan dus vertrekken en weer een stukkie rijden en dat wordt een feestje! De zon, de wit besneeuwde toppen en de frisgroene dalen, fantastisch! We rijden via de Fernpass en dan door het Tannheimer dal en volgen dan de Deutsche Alpenstrasse. Over verschillende passen van rond de 1200 meter met veel haarspeldbochten. We slaan ons kamp op in Lindenberg even buiten het stadje op een mooie cp. Het is heel rustig in het stadje maar we vinden toch nog een open terrasje waar we in de zon een biertje kunnen nuttigen. Vanaf de camping loopt ook een mooi wandelpad naar en om een meer heen..

’s Maandags weer een mooi zonnig ritje, nu via de Schwabischer Alb tot in Herrenberg aan de Noordzijde van het Zwarte Woud. Bij aankomst nog even lekker in de zon totdat er wolken voor schuiven.

Na een goede nachtrust vanmorgen vertrokken uit Herrenberg bij bewolkt weer. Eerst nog een stukje Schwarzwald en dan de snelweg op. Het is druk en het gaat regenen. We stoppen bijtijds in Oberzissen, even onder Bonn. Keurige cp bij een sportcomplex. Morgen de laatste etappe naar huis en dan zit het er weer op.

En dan maar afwachten hoe het met Corona verder verloopt. Veel discussie in Nederland over de mondkapjes (waar niet over eigenlijk ….). Wij zijn er inmiddels al helemaal aan gewend. Winkel in, mondkapje op. Restaurant in, mondkapje op. Aan tafel mag het af en zodra je weer opstaat om te vertrekken of naar het toilet gaat, moet het kapje weer op. Niemand doet er hier moeilijk over.

De landen onderling in Europa maken het reizen er overigens niet simpeler op. Vanaf afgelopen zondag mochten Duitsers van hun land Oostenrijk niet meer in. Terwijl Oostenrijk daar dan weer niets van snapt. Nou ja, we wachten het af.

Bedankt voor de reacties en tot een volgende reis, groetjes van ons !