Op de toepasselijke datum, de 21^e juni verlaten we onze plek op de Poolcirkel en rijden we verder via de E45 door Zweden in zuidelijke richting. Het is hier ontzettend rustig rijden, er is vergeleken met Noorwegen veel minder verkeer en de wegen zijn een tikkie breder. Wel is het landschap veel minder spectaculair en is het uitkijken voor regelmatig overstekende rendieren. De midzomernachtfeesten worden in Zweden op vrijdagavond de 22^e en in Noorwegen op zaterdag de 23^e gevierd. Maar dat vindt vooral plaats in kleine (familie-)kring met eten en vooral drinken en hier en daar met vuren aan zee of aan een meer. We maken een overnachting op een camping in Blattnicksele aan een meer. Hier voor het eerst ook veel muggen …

Op vrijdag de 22^e vervolgen we onze weg en zien het donkergroen van de vele dennen, afgewisseld met het lichtgroen van de berken aan ons voorbijkomen. We rijden inmiddels al boven de 800 meter en zien hier en daar de kale banen van de ski-gebieden in de bergen. Ook rendieren zien we regelmatig oversteken of in de berm wandelen. Eind van de dag overnachten we op een plein voor een scholengemeenschap in het kleine dorpje Svenstavik.

Op zaterdag de 23^e wordt de route geleidelijk mooier en kunnen we in Noorwegen in Røros de inmiddels éne lege gasfles weer bijvullen. Even verderop, in het plaatsje Os kunnen we bij een treinstationnetje ons huisje parkeren. We zitten inmiddels al weer zover onder de poolcirkel dat de zon onder is van circa 11:00 tot 03:00 uur, al wordt het niet echt donker.
’s Avonds lezen we het bericht van het overlijden van een schoonzus van Anno, zondag was de trouwdag van Anno, tja …. zo gaat het leven maar voort …

We rijden ’s zondags via een mooie route verder en na een paar uurtjes parkeren we ons in Sel, op de ruime parking nabij een kerkje en een (oorlogs-)kerkhofje. We krijgen nog gezelschap van 3 Noorse campers.
Op maandag de 25^e schijnt de zon weer volop en is de temperatuur weer opgelopen tot rond de 22 graden. We reden steeds nog op circa 400 tot 600 meter, maar als we de 51 oprijden stijgt het vrij snel naar circa 1200 meter. We maken een stop op een wondermooie plek in the middle of nowhere met uitzicht op de 2 hoogste bergen van Noorwegen, de Glittertind en de Galdhøppigen, beiden circa 2470 meter. We doen de wandelschoenen aan en klauteren ruim een uur bergopwaarts naar een fraai uitzicht. Naar beneden gaan we via de andere kant van de berg, doch dat is zeker niet makkelijker …maar dan is het koele biertje bij terugkomst zeer verdiend! We zetten de camper neer met z’n neusje richting de bergtoppen, maken de “ugnspannkaka” (een soort Kaiserschmarn) die we uit Zweden meegenomen hebben warm en genieten buiten nog tot rond 21:00 van het zonnetje en het uitzicht …

De volgende morgen wordt het al weer snel warm. Als we gedaald zijn naar 300 meter is het al 30 graden! Langzaam trekken we weer verder door het mooie landschap en maken een stop in Geilo om te servicen. Als we ’s middags wat verderop langs een fraaie parkeerplaats komen zien we wat campers staan. We nemen een kijkje en vinden dat wel een aardige stek om te overnachten. Het staat in geen enkele app, maar er zijn hier behalve de gebruikelijke (overal even schone…) toiletten en drinkwater, zelfs warme douches aanwezig!. En dat allemaal voor niets …. Met een stel Brabanders kletsen we onder het genot van een drankje wat bij over de route, zij beginnen net, wij zijn geleidelijk aan op de terugreis.

Het blijft warm, ook als we de op woensdag de 27^e verder rijden en bij Uvdal de fraaie staafkerk nog even bekijken. Op een parking zo’n 20 kilometer boven Kongsberg zetten we ons huis neer. Het blijft nog lang warm ’s avonds.

NB: foto’s volgen later (daar is het nu te warm voor …)

Wordt vervolgd …