Vanuit het fraaie Byron Bay reizen we verder en komen in Lennox Head terecht. Het is er minstens zo mooi , het hele stadje ligt rondom een baai met ook weer een fraai strand, maar is een stuk minder toeristisch. Aan het eind van de dag komen we in Woolgoolga terecht, een slaperig stadje aan een ruige zee. We moeten erg wennen aan het knauwerige Australische Engels wat af en toe niet te verstaan is. Verder vragen ze overal: ‘hello, how are you doïng today ?’ Ik heb niet de indruk dat ze het antwoord willen horen maar het is kennelijk gewoon de standaard begroeting hier.

We besluiten om de volgende dag een stukje het binnenland in te trekken. We rijden over de ‘Waterfallway’ eerst naar Bellingen, een stadje wat zo uit een westernserie lijkt te komen. We drinken koffie met een donut in een hippie-achtig cafeetje waar jong en oud zit te lezen, te internetten, te slapen, te breien enzovoort... en je kan er allerlei zelfgeknutselde mandjes en tasjes kopen. We rijden verder over de ‘waterfall way’ en zien onderweg .... jawel, twee watervalletjes! Aan het eind wacht het Dorrigo National Park, waar je boven en door het regenwoud heen kunt lopen. Omdat het zweet ons al snel tegen de rug op loopt, doen we een kort rondje.

In Urunga, waar we overnachten, loopt er vanaf de camping een vlonder van ruim een kilometer langs een soort binnenzee naar de branding verderop. Het waait flink en het is mooi om de woeste golven te zien. Van september tot november kun je hier walvissen voorbij zien zwemmen, dus daarvoor zijn we te laat ...

Op dinsdag doen we een saai stuk Pacific Highway, waarmee ze ook nog continu aan het werk zijn. Het is hier wel veel groener en heuvelachtiger dan in Queensland boven Brisbane, maar ook veel drukker. Bestond in Queensland de highway voornamelijk uit twee-baans weg, hier is het al op veel plaatsen vier-baans. Het wordt onderweg bewolkt, het koelt af naar 25 graden en we vinden het al koud . Dan begint het te regenen en koelt het af naar 20 graden. We stoppen op tijd en slaan ons kamp op aan de North Haven bij Laurieton.

Via het mooie Lake Side gebied met zee, duinen en meren reizen we door naar Karuah aan Port Stephens Bay. De volgende dag rijden we naar Nelson Bay en zien in de verte dolfijnen naast een boot zwemmen. Als we een uurtje later met de ‘dolphincruise’ meegaan, is er geen dolfijn meer te bekennen. De bemanning vindt het erg sneu, want er is zo’n 99% kans om ze te treffen en dus krijgen we een vrijkaartje voor nog een tour. De volgende dag is het echter 1^e Kerstdag en varen ze niet... Omdat we verder willen reizen, gaat dat niet lukken. We maken dan nog wel een wandeling langs de haven en de mooie baai en reizen dan door naar de Freemans Campground bij Swansea. Dat is een camping in een National Park in de duinen zonder electra, dus plassen en douchen moet voor het donker wordt ....

Op tweede kerstdag rijden we in een relaxte paar uurtjes door naar onze bestemming in Sydney, het Lane Cove Tourist Park, een camping in een deel van een National Park, maar dan wel met elektra en alles wat verder bij een camping hoort. In Australië betekent dat ook altijd een keuken voor algemeen gebruik en op verschillende plaatsen barbeques. De camping is ruim opgezet en lekker rustig. Met 10 minuten lopen zijn we bij het station, waarna we met een half uurtje in het centrum van Sydney zijn. Zoonlief is ook ingevlogen en verblijft in een hostel niet ver van het centrum en ’s avonds drinken we gezellig een biertje.

wordt vervolgd .....