Spanje/Portugal - 3 tot 9 april

Op zondag maken we een mooie wandeltocht langs de rivier en door de heuvels in de omgeving van camping Don Quijote in Cabrerizos. Op maandag reizen we verder door het binnenland van Noord-Spanje naar Segovia waar we ons een paar uurtjes later aan de rand van de oude stad parkeren voor de oude (stierenvechters-)arena. We bewonderen het enorme Aquaduct wat de Romeinen ooit bouwden voor transport van water en de fraaie oude binnenstad waarna het tijd is voor een koel biertje op de Plaza Mayor. De CP blijkt wat minder rustig dan de reviews aangaven. ’s Avonds is het een komen en gaan van bussen en auto’s waarbij (uitwisselings-)studenten opgehaald worden met auto’s. Daarna nog wat auto-racende jongelui die een soort kat-en-muis spelletje met de politie doen. Je ziet/hoort afwisselend óf de één of de andere langskomen …..

Via een prachtige route over de N110 reizen we de andere morgen verder. In San Esteban aan de Duero maken we een stop om het fraaie kleine stadje te bekijken wat tegen een berg geplakt lijkt. Het is nog een hele speurtocht naar de CP in natuurpark Cañón del Rio Lobos die we in gedachten hebben. Via de ingegeven coördinaten komen we bijna op de juiste plek uit, alleen 300 meter te hoog …. Uiteindelijk lukt het en de plek en het uitzicht zijn magnifiek! In de zon, aan een riviertje met uitzicht op de bergen, wat wil een mens nog meer …. Ook de kloof waar we de volgende dag door wandelen is prachtig; grillige rotspartijen, een in de rotsen gebouwd kerkje, bijenkorven die de Romeinen gebruikten, de rivier waar we door middel van rotsblokken steeds overheen moeten hoppen, het kan niet op … Hoog boven de rotsen zweven gieren en adelaars.

Aan het eind van de dag rijden we in een kleine anderhalf uur naar camping Urbion in Abejar. Niet helemaal ons idee van een camping want het terrein is nogal scheef en deels in het bos, dus we reizen op donderdag verder door het verrassende landschap naar het plaatsje Arguedas. De CP ligt prachtig tegen de rand van het dorp nét voor een rotswand met allemaal grotwoningen die inmiddels niet meer bewoond zijn. Als we de volgende dag door het nabijgelegen natuurpark Bardenas Reales fietsen, vallen we van de ene in de andere verbazing. Het is alsof we door een soort woestijn fietsen met puntige rotsen, ravijnen, kloven en hier en daar een soort oase. Het is door Unesco uitgeroepen tot biosfeerreservaat. De route door het park is circa 35 kilometer en voert over een soort kiezelweg. Anno is met z’n mountainbike hier in het voordeel … maar met mijn fiets-zonder-spatbord maar mét motortje-voor-noodgevallen gaat het best. Het is al weer half vier als we terug zijn bij de camper. We hadden nog een stukje verder willen reizen maar besluiten dat het wel genoeg is voor vandaag en posten ons mobiele huis weer voor de grotwoningen en gaan een biertje halen op het dorpspleintje. Dachten we in eerste instantie dat er bijna geen winkels waren; nu blijkt dat ze verscholen gaan achter geveltjes waar in vage letters nog iets op staat. Zo blijkt er behalve een paar restaurantjes nog een bakker, groenteboer, slager, apotheek, klein supermarktje én een VVV te zijn. De VVV-medewerkster kan overigens alleen maar Spaans, maar dat zijn we inmiddels wel gewend. Maar weinig Spanjaarden hier in het noorden spreken andere talen. Maar behulpzaam zijn ze wel en met handen en voeten komen we een heel eind. Ook opschriften, menukaarten etc. zijn doorgaans alleen maar in het Spaans, dus de vertaalapp moet nog wel eens geraadpleegd worden…

Nadat we een stokbrood gescoord hebben, gaan we de volgende ochtend weer op pad. De temperatuur klimt geleidelijk aan tot zo’n 24 graden. Het is weer een feest om te rijden met zulk lekker weer en een continu wisselend en verrassend uitzicht. Geleidelijk aan zien we in de verte de witte toppen van de Pyreneën verschijnen. We strijken neer op de rustige en mooi gelegen camping Boltana bij het gelijknamige stadje.

Later meer …..

Dank voor alle reacties !

Hartelijke groet, Mia en Anno